SAİT FAİK ABASIYANIK
Sait Faik Abasıyanık, 1906 yılında
Adapazarı’nda doğdu. Lise öğrenimini Bursa’da yaptı ve sonrasında İstanbul
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne devam etti. Buradan Fransa’ya geçti ve
öğrenimini 3 yıl boyunca orada sürdürdü.
Yurda döndüğü zaman kısa bir süre öğretmenlik yaptı, akabinde ticaret
hayatına atıldı. Bu sırada yazmaya devam ediyordu ve ilk öyküsü Varlık
dergisinde yayımlandı. 1942 yılında Haber gazetesinde yine kısa bir süreliğine
adliye muhabirliği yapmıştır.
Sait Faik Abasıyanık öyküleri, Türk
edebiyatının klasikleri arasında kabul edilmektedir. Üslubu kendine hastır ve
yaşadığı döneme ve sonrasına ilham vermiştir. Öykülerinde genellikle doğa ve
insan iç içe ve ayrılmaz bir bütündür. Doğa tasvirleri kadar, kahramanların iç
dünyasının görselleştirilmesi kusursuzdur. Olay ve kurguya pek önem vermez,
başkalarının gerekli görmediği bir ayrıntının üzerinde okurun uzun süre
düşünmesini sağlar.
ESERLERİ:
ÖYKÜ:
Semaver
(1936)
Sarnıç
(1939)
Şahmerdan
(1940)
Lüzumsuz
Adam (1948)
Mahalle
Kahvesi (1950)
Havada
Bulut (1951)
Kumpanya
(1951)
Havuz
Başı (1952)
Son
Kuşlar (1952)
Alemdağ'da
Var Bir Yılan (1954)
Az
Şekerli (ölümünden sonra, 1954)
Tüneldeki
Çocuk (1955)
Mahkeme
Kapısı (Adliye röportajları) (1956)
Balıkçının
Ölümü-Yaşasın Edebiyat (1977, derleyen Muzaffer Uyguner)
Açık
Hava Oteli (1980, Konuşmalar-mektuplar derleyen Muzaffer Uyguner)
Müthiş
Bir Tren (1981, deleyen Muzaffer Uyguner)
ŞİİR:
Şimdi
Sevişme Vakti (1953)
ROMAN:
Medar-ı
Maişet Motoru (1944, ikinci baskı 1952'de "Birtakım İnsanlar" adıyla)
Kayıp
Aranıyor (1953)
Yaşamak
Hırsı