NAMIK KEMAL
1840-1888
yıllarında yaşamış yazar,
gazeteci, devlet adamı ve şairdir.
Şinasi’nin çıkardığı Tasvir-i Efkâr gazetesinde halkı uyandıran ve vatan
sevgisini öne çıkaran makaleler yazarak yazı hayatına başladı.
Yeni
Osmanlılar Cemiyeti'ne üye oldu. Bu süreçte İstanbul’dan uzaklaştırılmak için
Erzurum ili vali muavinliğine atandı. Ancak bu göreve gitmedi ve Paris’e kaçtı.
1870 yılında İstanbul’a döndü. 1873’de sahnelenen Vatan Yahut Silistre oyunu
halkta heyecan yarattı. Bunu fırsat bilen hükümet, Namık Kemal’i Magosa
Kalesi’ne sürgüne gönderdi. 1876’da İstanbul’a dönen yazar, bir yıl sonra
yeniden sürgün edildi. Yaşamının son on yılını Sakız ve Rodos adalarında sürgün
olarak geçirmiştir. Mezarı Gelibolu’da bulunmaktadır.
ESERLERİ:
Oyunları
Vatan Yahut Silistre (1873, yeni
harflerle 1940)
Gülnihal (1875)
Âkif Bey
Zavallı Çocuk (1873)
Kara Belâ
Celâleddin Harzemşah
Romanları
İntibah (1876)
Cezmi (1880)
Tarih konulu eserleri
Bârika-i Zafer
Devr-i İstîlâ
Evrâk-ı Perîşan Serisi (1872)
Silistre Muhâsarası (1873)
Kanije Muhâsarası (1874)
Osmanlı Tarihi Medhali (1888)
Edebi tenkitleri
Bahar-ı Daniş (1874)
Terceme-i Hâl-i Nevruz Bey (1875)
Mukaddeme-i Celal (1888)
Tahrîb-i Harabat
Takip
İrfan Paşa'ya Mektup
Renan Müdafaanamesi