SAİT FAİK ABASIYANIK

Sait Faik Abasıyanık, 1906 yılında Adapazarı’nda doğdu. Lise öğrenimini Bursa’da yaptı ve sonrasında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne devam etti. Buradan Fransa’ya geçti ve öğrenimini 3 yıl boyunca orada sürdürdü.  Yurda döndüğü zaman kısa bir süre öğretmenlik yaptı, akabinde ticaret hayatına atıldı. Bu sırada yazmaya devam ediyordu ve ilk öyküsü Varlık dergisinde yayımlandı. 1942 yılında Haber gazetesinde yine kısa bir süreliğine adliye muhabirliği yapmıştır.

Sait Faik Abasıyanık öyküleri, Türk edebiyatının klasikleri arasında kabul edilmektedir. Üslubu kendine hastır ve yaşadığı döneme ve sonrasına ilham vermiştir. Öykülerinde genellikle doğa ve insan iç içe ve ayrılmaz bir bütündür. Doğa tasvirleri kadar, kahramanların iç dünyasının görselleştirilmesi kusursuzdur. Olay ve kurguya pek önem vermez, başkalarının gerekli görmediği bir ayrıntının üzerinde okurun uzun süre düşünmesini sağlar.

ESERLERİ:

ÖYKÜ:

Semaver (1936)

Sarnıç (1939)

Şahmerdan (1940)

Lüzumsuz Adam (1948)

Mahalle Kahvesi (1950)

Havada Bulut (1951)

Kumpanya (1951)

Havuz Başı (1952)

Son Kuşlar (1952)

Alemdağ'da Var Bir Yılan (1954)

Az Şekerli (ölümünden sonra, 1954)

Tüneldeki Çocuk (1955)

Mahkeme Kapısı (Adliye röportajları) (1956)

Balıkçının Ölümü-Yaşasın Edebiyat (1977, derleyen Muzaffer Uyguner)

Açık Hava Oteli (1980, Konuşmalar-mektuplar derleyen Muzaffer Uyguner)

Müthiş Bir Tren (1981, deleyen Muzaffer Uyguner)

ŞİİR:

Şimdi Sevişme Vakti (1953)

ROMAN:

Medar-ı Maişet Motoru (1944, ikinci baskı 1952'de "Birtakım İnsanlar" adıyla)

Kayıp Aranıyor (1953)

Yaşamak Hırsı